تفاوت دیسک گردن با آرتروز گردن چیست؟
آرتروز گردن یا اسپوندیل آرتروز گردنی، عارضهای است که باعث فرسایش، پارگی مفاصل و دیسکهای بین مهرههای گردن میشود. این بیماری از سن ۴۰ سالگی شروع خواهد شد که مردان و زنان را مبتلا میکند. علائم آن شامل درد گردن، سفتی و کاهش دامنه حرکتی هستند. از سوی دیگر، فتق دیسک گردن که نتیجه فشار دیسک بر اعصاب است، با علائمی مانند درد شدید گردن و شانهها، بیحسی و ضعف در بازو یا دست و مشکلات در تعادل همراه خواهد بود. برای تشخیص این بیماریها، از معاینه فیزیکی و تصویربرداری استفاده میشود.
آرتروز گردن چیست؟
آرتروز گردن که از نظر پزشکی به آن اسپوندیل آرتروز گردنی میگویند، در اثر فرسایش و پارگی مزمن (دژنراسیون) مفاصل و دیسکهای بین مهرههای گردن ایجاد میشود. شروع این عارضه در غضروف مفصل، مانند مفاصل زانو و ران، است. ساییدگی و پارگی در سطوح غضروفی مفاصل، اتصال استخوانها را به وجود میآورد و میتواند باعث درد و گیر کردن اعصاب شود.
در مراحل بعدی، دیسکهای بین مهرهای که بین مهرهها قرار دارند باریک شده و ممکن است تا حدی استخوانی یا برآمده شوند و فشار بیشتری به اعصاب وارد کنند. آرتروز گردن معمولا از سن 40 سالگی شروع میشود که مردان و زنان را مبتلا میکند. با افزایش سن، این عارضه بدتر میشود. خطر ابتلا به آرتروز گردن با بالا رفتن سن افزایش مییابد. اگر سابقه خانوادگی آرتروز گردن دارید، احتمال ابتلا به آن بیشتر است.
دیسک گردن چیست؟
فتق دیسک گردن که به آن فتق دیسک گردنی یا بیرون زدگی دیسک هم میگویند، مشکلی شایع است که معمولا از سنین میانسالی به بعد گریبانگیر افراد میشود. این عارضه زمانی رخ میدهد که قسمت داخلی نرم دیسک بین مهرهای (هسته پالپوزوس) از طریق پارگی در غلاف خارجی سفت آن (حلقه فیبری) بیرون زده که فشار را به اعصاب یا نخاع وارد خواهد کرد.
با گذر زمان، دیسکهای بین مهرهای فرسوده و خاصیت ارتجاعی خود را از دست میدهند. این امر حلقه فیبری را ضعیف میکند و احتمال پارگی آن را افزایش میدهد. حرکات ناگهانی سر یا گردن، مانند تصادف یا بلند کردن اجسام سنگین، میتواند فشار زیادی به دیسک وارد کند و باعث پارگی حلقه فیبری شود.
علت به وجود آمدن آرتروز گردن و دیسک گردن و تفاوتهای آنها چیست؟
آرتروز گردن و دیسک گردن دو وضعیت مختلف هستند که هر دو میتوانند درد و ناراحتی در ناحیه گردن ایجاد کنند؛ اما علل و خصوصیات متفاوتی دارند.
علت به وجود آمدن آرتروز گردن
آسیبهای قبلی ممکن است باعث بیثباتی شوند که به نوبه خود منجر به ساییدگی و پارگی ناشی از بارگذاری نادرست مزمن خواهد شد. بااینحال، این وضعیت نادر است و در بیشتر موارد، ساییدگی و پارگی به طور طبیعی رخ میدهند. از سن ۶۰ سالگی، ۷۰ درصد از زنان و ۸۵ درصد از مردان دارای علائم ساییدگی و پارگی در ستون فقرات گردنی هستند که با اشعه ایکس قابل مشاهده است. اما این علائم همیشه منجر به بروز مشکلات یا درد نمیشوند.
استئوآرتریت مفاصل مهرهای در ابتدا باعث التهاب دردناک این مفاصل، کشش واکنشی در عضلات گردن و کاهش تحرک میشود. در مراحل بعدی، ستون فقرات گردنی به تدریج سفت خواهد شد. فشردگی ریشههای عصبی به دلیل تغییرات استخوانی یا دیسکی (ناحیهای که اعصاب از نخاع خارج میشوند) نیز میتواند موجب درد گردن، درد انتشاری، اختلالات حسی و فلج در بازو شود.
علت به وجود آمدن فتق دیسک در ستون فقرات گردنی
فتق دیسک نتیجه افزایش سن و ساییدگی ستون فقرات است که از سن ۲۰ سالگی شروع میشود. این مشکل تا سن ۴۵ سالگی به طور مداوم افزایش یافته و سپس کمی کاهش مییابد. کار فیزیکی سنگین، استرس نامناسب و عوامل ژنتیکی میتوانند این فرآیندهای فرسایشی و تغییرات دژنراتیو را تشدید کنند. همچنین، عوامل خطر اضافی مانند سیگار کشیدن نیز نقش مهمی در بروز این مشکل دارند.
ترکهایی در حلقه فیبری خارجی دیسک بین مهرهای (آنولوس فیبروزوس) ایجاد خواهد شد که باعث میشود قطعات بافت از داخل دیسک بین مهرهای (نوکلئوس پالپوزوس) به کانال عصبی فرار کنند. این قطعات دیسک میتوانند اعصاب یا نخاع را فشرده کرده و علائم مربوطه را ایجاد کنند. مکانیسمهای ترمیم طبیعی بدن در فضای دیسک بین مهرهای عمل نمیکنند؛ بنابراین انحطاط پیشرفته دیگر نمیتواند خودبهخود بهبود یابد.
علائم و تشخیص بیماری آرتروز گردن و دیسک گردن چه فرقی با هم دارند؟
آرتروز گردن و فتق دیسک گردن هر دو میتوانند باعث درد و محدودیت حرکتی در گردن شوند، اما علت و ماهیت هر کدام متفاوت است. درک این تفاوتها برای تشخیص صحیح و دریافت درمان مناسب ضروری خواهد بود.
علائم آرتروز گردن چیست؟
آرتروز گردن یک بیماری مزمن و پیشرونده است که میتواند با علائم مختلفی همراه باشد. برخی از علائم شایع آرتروز گردن شامل موارد زیر میشود:
- درد در گردن: این درد ممکن است تیز یا مبهم باشد و به شانهها، بازوها یا دستها سرایت کند.
- سفتی در گردن: ممکن است در حرکت دادن گردن خود، به خصوص در صبح یا بعد از نشستن طولانی مدت، مشکل داشته باشید.
- کاهش دامنه حرکتی: ممکن است نتوانید گردن خود را به طور کامل در جهات مختلف حرکت دهید.
- صدای مفاصل: ممکن است هنگام حرکت دادن گردن خود، صدای تق تق یا ساییدگی بشنوید.
علائم فتق دیسک گردن چیست؟
فتق دیسک گردن ممکن است با علائم مختلفی همراه باشد که معمولا به شدت و ناگهانی بروز میکنند. برخی از علائم شایع این شرایط عبارتاند از:
- درد در گردن، شانه، بازو یا دست: این درد ممکن است تیز یا مبهم باشد و با حرکت، سرفه یا عطسه بدتر شود.
- بیحسی یا ضعف در بازو یا دست: اگر فتق دیسک به عصبی فشار وارد کند، ممکن است در بازو یا دست خود احساس بیحسی یا ضعف کنید.
- گزگز یا مور مور شدن: احساس سوزن سوزن یا مور مور شدن در بازو یا دست نیز میتواند از علائم فتق دیسک گردن باشد.
- مشکل در تعادل یا راه رفتن: در موارد شدید، فتق دیسک گردن میتواند باعث مشکل در تعادل یا راه رفتن شود.
تشخیص آرتروز گردن چگونه انجام می شود؟
برای تشخیص دقیق آرتروز گردن، مراحل زیر انجام میشود:
- معاینه فیزیکی: پزشک با معاینه گردن و بررسی دامنه حرکتی و قدرت آن، میتواند به تشخیص آرتروز گردن کمک کند.
- تصویربرداری: برای تأیید تشخیص و بررسی بیشتر، ممکن است از روشهای تصویربرداری مانند اشعه ایکس، MRI یا سی تی اسکن استفاده شود.
تشخیص فتق دیسک گردن چگونه است؟
برای تشخیص دقیق مشکل فتق دیسک گردن، پزشکان معمولا از چند روش زیر استفاده میکنند:
- معاینه فیزیکی: پزشک با معاینه گردن و بررسی دامنه حرکتی و قدرت آن، و همچنین با انجام تستهای عصبی، میتواند به تشخیص فتق دیسک گردن کمک کند.
- تصویربرداری MRI: رایجترین روش تصویربرداری برای تأیید فتق دیسک و مشاهده محل دقیق آن است. سی تی اسکن نیز میتواند برای ارزیابی استخوانها و فشردگی نخاع مفید باشد.
- الکترومیوگرافی EMG: این روش تشخیص میتواند برای بررسی سلامت اعصاب در بازو یا دست شما استفاده شود.
نتیجه گیری
آرتروز گردن یک بیماری مزمن است که به دلیل فرسایش و پارگی مفاصل و دیسکهای بین مهرههای گردن ایجاد خواهد شد. این بیماری باعث درد، سفتی در گردن، کاهش دامنه حرکتی و صدای مفاصل میشود. در مقابل، فتق دیسک گردن زمانی رخ میدهد که بخش داخلی نرم دیسک از طریق پارگی در حلقه فیبری بیرون زده و به اعصاب یا نخاع فشار وارد میکند. تشخیص این مشکلات از طریق معاینه فیزیکی و تصویربرداری، از جمله MRI و CT scan، انجام میشود. برای مدیریت این مشکلات درمانهایی از جمله فیزیوتراپی، داروها و در موارد شدید، جراحی استفاده خواهد شد.