تلفن: 09102093301 
برای دریافت نوبت حتما تماس بگیرید.
فیوژن نخاع کمری چیست؟
فیوژن نخاع کمری چیست؟ فیوژن یک روش جراحی پیشرفته در ستون فقرات است که با هدف رفع مشکلات مربوط به مهره‌های کوچک ستون فقرات انجام می‌شود. این جراحی به‌منظور اتصال دائمی دو یا چند مهره و ایجاد یک واحد استخوانی محکم، به کار می‌رود و از حرکت غیرطبیعی و دردناک بین مهره‌ها جلوگیری می‌کند. این روش معمولا برای درمان شرایطی مانند تغییر شکل ستون فقرات، بی‌ثباتی مهره‌ها، فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی به کار می‌رود. جراحی فیوژن نخاع کمری با بهبود ثبات ستون فقرات و کاهش درد، به طور قابل‌توجهی کیفیت زندگی بیماران را ارتقا می‌بخشد.
جراحی فیوژن نخاع کمری
فیوژن نخاع کمری یک روش جراحی ستون فقرات است که برای رفع مشکلات استخوان‌های کوچک ستون فقرات (مهره‌ها) به کار می‌رود. این جراحی به‌نوعی مانند یک فرایند جوشکاری عمل می‌کند. هدف اصلی این روش این است که دو یا چند مهره را به هم متصل کنیم تا آن‌ها به یک استخوان یکپارچه و محکم تبدیل شوند. در واقع، این عمل برای ایجاد اتصال دائمی بین دو یا چند مهره در ستون فقرات شما طراحی شده است تا حرکت بین آن‌ها را حذف کند.
در جراحی فیوژن نخاع کمری، تکنیک‌هایی به کار می‌رود که شبیه به روند طبیعی بهبودی استخوان‌های شکسته است. در طول این عمل، جراح شما استخوان یا ماده‌ای مشابه استخوان را در فضای بین دو مهره قرار می‌دهد. همچنین با استفاده از صفحات فلزی، پیچ‌ها و میله‌ها، مهره‌های مورد نظر را به هم متصل می‌کند تا به‌عنوان یک واحد یکپارچه و محکم به هم بپیوندند و ترمیم شوند.
دلیل انجام فیوژن نخاع کمری
این جراحی باهدف بهبود ثبات ستون فقرات، اصلاح ناهنجاری‌ها و کاهش درد در ناحیه کمر انجام می‌شود. این جراحی با اتصال دائمی دو یا چند مهره به یکدیگر، حرکت بین آن‌ها را از بین می‌برد و از کشیدگی اعصاب، رباط‌ها و عضلات اطراف مهره‌ها جلوگیری می‌کند. جراح شما ممکن است این روش را برای درمان شرایط زیر انتخاب کند:
- تغییر شکل ستون فقرات: فیوژن نخاع کمری می‌تواند به اصلاح ناهنجاری‌های ستون فقرات مانند انحنای جانبی ستون فقرات (اسکولیوز) کمک کند.
- ضعف یا بی‌ثباتی ستون فقرات: اگر بین دو مهره ستون فقرات حرکت غیرطبیعی یا بیش از حد وجود داشته باشد، ستون فقرات ناپایدار و بی‌ثبات می‌شود. این مشکل معمولا به دلیل آرتروز شدید در ستون فقرات رخ می‌دهد. برای بازگرداندن ثبات در چنین مواردی از جراحی فیوژن نخاع کمری استفاده می‌شود.
- فتق دیسک کمری: پس از برداشتن دیسک آسیب‌دیده (فتق)، جراحی فیوژن نخاع کمری برای ایجاد ثبات در ستون فقرات به کار می‌رود.
- بیماری دژنراتیو دیسک
- سرخوردگی مهره‌ها یا اسپوندیلولیستزی
- تنگی کانال نخاعی
- شکستگی مهره‌ها
- تومور نخاعی
خطرات جراحی فیوژن ستون فقرات
اگرچه جراحی فیوژن نخاع کمری به‌طورکلی ایمن و کم‌خطر محسوب می‌شود؛ اما مانند هر عمل جراحی دیگری، این روش نیز ممکن است عوارضی به همراه داشته باشد. پزشک قبل از انجام جراحی، در مورد هر یک از خطرات احتمالی با شما صحبت خواهد کرد و اقدامات خاصی را برای جلوگیری از عوارض انجام خواهد داد. این عوارض بالقوه شامل موارد زیر می‌شوند:
- عفونت: استفاده منظم از آنتی‌بیوتیک‌ها قبل، حین و غالبا بعد از جراحی به کاهش خطر عفونت کمک می‌کند.
- روند ضعیف بهبودی زخم
- خونریزی: معمولا خونریزی قابل توجهی رخ نمی‌دهد.
- لخته‌شدن خون: احتمال تشکیل لخته خون در پاها وجود دارد که اگر این لخته‌ها از بین نروند و به ریه‌ها منتقل شوند، می‌توانند خطرناک باشند.
- آسیب به رگ‌های خونی یا اعصاب داخل و اطراف ستون فقرات
- درد در محل پیوند استخوان: درصد کمی از بیماران ممکن است درد مداومی در محل پیوند استخوان تجربه کنند.
- ایجاد آرتروز کاذب: این مشکل بیشتر در بیمارانی که سیگار می‌کشند، دیابت دارند یا مسن هستند رخ می‌دهد. در صورت وقوع این عارضه، ممکن است نیاز به جراحی دوم باشد.
اقدامات مورد نیاز برای جراحی فیوژن نخاع کمری
آماده‌سازی قبل از جراحی فیوژن نخاع کمری ممکن است شامل اصلاح موهای ناحیه جراحی و تمیزکردن آن با صابون مخصوص یا ماده ضدعفونی‌کننده باشد. حتما به پزشک خود درباره هر دارویی که مصرف می‌کنید، اطلاع دهید؛ زیرا ممکن است پزشک توصیه کند که مصرف برخی از داروها را قبل از جراحی متوقف کنید.
مراحل جراحی فیوژن نخاع کمری
جراحان، فیوژن نخاع کمری را در حالی انجام می‌دهند که شما تحت بیهوشی عمومی هستید. تکنیک‌های مختلفی برای انجام این جراحی وجود دارد و انتخاب یک روش مناسب برای محل مهره‌های درگیر، علت انجام فیوژن نخاع کمری و گاهی به‌سلامت عمومی و شکل بدن شما بستگی دارد. به‌طورکلی، این روش شامل مراحل زیر است:
برش جراحی
برای دسترسی به مهره‌های مورد نظر، جراح برشی را در یکی از سه محل زیر ایجاد می‌کند:
- در بخش پشتی گردن یا کمر، مستقیما روی ستون فقرات
- در دو طرف ستون فقرات
- از طریق شکم یا گلو، به‌طوری‌که جراح می‌تواند از بخش جلوی بدن به ستون فقرات دسترسی پیدا کند.
آماده‌سازی پیوند استخوان
پیوند استخوان به‌منظور تحریک ترمیم استخوان و افزایش تولید آن برای کمک به ترمیم مهره‌ها به‌صورت یک استخوان یکپارچه استفاده می‌شود. گاهی از قطعات بزرگ‌تر و محکم برای ایجاد پشتیبانی ساختاری فوری برای مهره‌ها بهره‌برداری می‌شود.
پیوندهای استخوانی که در فضای بین مهره‌ها قرار می‌گیرند تا دو مهره را به هم جوش دهند، ممکن است از بانک استخوان یا از استخوان‌های بدن خود شما (معمولا از لگن) تأمین شوند. علاوه بر این، امروزه چندین ماده مصنوعی برای پیوند استخوان تولید شده است. جراح شما درباره نوع پیوند استخوانی که برای شرایط و روش شما بهترین نتیجه را دارد، با شما صحبت خواهد کرد.
اگر از استخوان خود شما استفاده شود، جراح برشی در ناحیه بالای لگن ایجاد می‌کند، قسمتی از استخوان را برمی‌دارد و سپس محل برش را می‌بندد. به این نوع پیوند، اتوگرافت گفته می‌شود. مشکلات ناشی از این روش شامل طولانی‌تر شدن زمان جراحی و افزایش درد بعد از عمل است.
انجام فیوژن
برای اتصال دائمی مهره‌ها به یکدیگر، جراح مواد پیوند استخوان را بین مهره‌ها قرار می‌دهد. همچنین از صفحات فلزی، پیچ‌ها یا میله‌ها برای نگه‌داشتن مهره‌ها در موقعیت مناسب استفاده می‌شود تا پیوند استخوان به‌درستی بهبود یابد. این روش به افزایش سرعت و موفقیت فرایند بهبودی کمک می‌کند.
علائم هشداردهنده پس از جراحی فیوژن نخاع کمری
برای پیشگیری و شناسایی زودهنگام عوارض، بسیار مهم است که دستورالعمل‌های مربوط به علائم هشداردهنده را که پزشک به شما داده است، بادقت دنبال کنید. عوارض جراحی معمولا در چند هفته اول پس از عمل رخ می‌دهند. علائم هشداردهنده شامل موارد زیر هستند:
- تورم در ساق پا، مچ پا، یا پا
- حساسیت یا قرمزی در پاها که ممکن است بالاتر یا پایین‌تر از زانو گسترش یابد
- درد در ساق پا
- درد ناگهانی در قفسه سینه و تنگی نفس یا سرفه
- قرمزی، حساسیت و تورم در اطراف لبه‌های زخم
- تخلیه ترشحات چرکی از زخم
- تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد و لرز
جمع‌بندی
فیوژن نخاع کمری یک روش مؤثر برای بهبود ثبات ستون فقرات، اصلاح ناهنجاری‌ها و کاهش درد است که با اتصال دائمی دو یا چند مهره به یکدیگر انجام می‌شود. این جراحی به‌ویژه در مواردی مانند تغییر شکل ستون فقرات، بی‌ثباتی مهره‌ها، فتق دیسک و تنگی کانال نخاعی کاربرد دارد. با وجود ایمنی نسبی این روش، ممکن است عوارضی مانند عفونت، خونریزی و لخته‌شدن خون رخ دهد. آماده‌سازی مناسب قبل از جراحی و توجه به علائم هشداردهنده پس از آن، می‌تواند به کاهش خطرات و بهبود سریع‌تر بیمار کمک کند. رعایت دقیق دستورالعمل‌های پزشکی پس از جراحی برای پیشگیری از عوارض حیاتی است.